Η ΖΩΗ ΣΤΗΝ ΠΟΛΗ ΜΑΣ ΜΕΣΑ ΑΠΟ ΤΑ ΜΑΤΙΑ ΕΝΟΣ ΕΦΗΒΟΥ

- Γιώργο μου, πώς τα περνάς εδώ στην πόλη των Φαρσάλων;
- Ωραία!
- Πώς είναι η καθημερινότητα σου στο σχολείο;
- Δυσκολεύομαι στο σχολείο. Δεν μπορώ εύκολα να παρακολουθήσω τα μαθήματα. Δεν μπορώ να παραμείνω στην αίθουσα
- Τι θα σε έκανε να έχεις περισσότερο ενδιαφέρον την ώρα του μαθήματος;
- Να γίνονταν τα μαθήματα πιο πρακτικά, πιο βιωματικά.
- Πώς θα μπορούσε να γίνει κάτι τέτοιο;
-Για παράδειγμα, κάποια στιγμή είχαμε έναν καθηγητή στα θρησκευτικά και μας έβαζε την ώρα του μαθήματος εκκλησιαστική μουσική. Ήταν κάτι τελείως διαφορετικό. Μου άρεσε πολύ ο τρόπος διδασκαλίας και διάβαζα στο μάθημα αυτού του καθηγητή.

- Τι σου αρέσει να κάνεις στον ελεύθερο χρόνο σου;
-Να βγαίνω με τους φίλους μου στις καφετέριες, τα μπασκετάκια και στο internet café.
- Τι όνειρα έχεις για το μέλλον;
-Θέλω να ταξιδέψω και να μείνω σε μια πιο μεγάλη πόλη.
- Τι θα ήθελες να αλλάξεις στη ζωή στη πόλη;
- Να γίνουν τα Φάρσαλα πιο κοσμοπολίτικα. Να έχει περισσότερες ευκαιρίες σε δουλειές και σε πολιτιστικά δρώμενα.
- Τι σε δυσκολεύει στην καθημερινότητά σου;
- Το να είμαι μόνος μου. Βαριέμαι συχνά χωρίς την παρέα μου.
- Τι σου αρέσει πιο πολύ στην πόλη σου;
- Όταν έρχεται το Λούνα Παρκ και όταν γίνονται εκδηλώσεις. Είναι πολύ ωραία όταν έρχεται κόσμος και από άλλες πόλεις εδώ , όπως στη γιορτή του Χαλβά.
- Θα μοιραστείς μαζί μας μια όμορφη ανάμνησή σου;
-Ήταν τέλεια όταν είχε χιονίσει και έκανα έλκηθρο στο βουνό.
-Σε ευχαριστώ πάρα πολύ, Γιώργο μου. Σου εύχομαι να πραγματοποιήσεις όλα τα όνειρα σου και να περνάς όμορφα.
- Κι σας ευχαριστώ. Ήταν πολύ ωραία που μιλήσαμε. Να έρθετε κι εσείς στις γιορτές που κάνει η πόλη μας. Θα σας αρέσει πολύ.

Γιώργος 15 ετών

Με επιτυχία ολοκληρώθηκε η διανομή τροφίμων και ειδών καθαριότητας σε δικαιούχους του προγράμματος «Κοινωνικό Εισόδημα Αλληλεγγύης» (ΚΕΑ) που πληρούσαν τα κριτήρια ένταξης και επιθυμούσαν την παραλαβή των προϊόντων, στο πλαίσιο υλοποίησης του προγράμματος «Επισιτιστικής & Βασικής Υλικής Συνδρομής για το Ταμείο Ευρωπαϊκής Βοήθειας για Απόρους (ΤΕΒΑ/FEAD)».
Η διανομή πραγματοποιήθηκε την Πέμπτη 24 Ιουνίου 2021 στο χώρο της Σκεπαστής Αγοράς Φαρσάλων.
Προϊόντα που θα διανεμήθηκαν: βόειο κρέας, χοιρινό κρέας, γραβιέρα, φέτα, αλεύρι, ελαιόλαδο, μαρμελάδα, ρύζι, φακές, φασόλια, ζυμαρικά, καθαριστικό γενικής χρήσης, οδοντόβουρτσα, σαμπουάν, σκόνη για πλύσιμο ρούχων, υγρό πιάτων (σύνολο 16 προϊόντα).
Η διανομή υλοποιήθηκε από την Κοινωφελή Επιχείρηση του Δήμου Φαρσάλων-(ΔΗ.Κ.Ε.ΦΑ). Στη διάρκεια της διαδικασίας παρευρέθηκε και ο Δήμαρχος Φαρσάλων κ. Ιορδάνης (Μάκης) Εσκίογλου.
Η όλη προσπάθεια συντονίστηκε από την Πρόεδρο της ΔΗ.Κ.Ε.ΦΑ και υπεύθυνη διανομής κ. Ευαγγελία Χαμορούσου, ενώ στην όλη προσπάθεια συνέφεραν η Διευθύντρια της ΔΗ.Κ.Ε.ΦΑ Βέρα Β. Κυρίτση καθώς και στελέχη της κοινωνικής δομής Κέντρο Κοινότητας με Παράρτημα Ρομά της ΔΗ.Κ.Ε.ΦΑ.

Σύμφωνα με τον Παγκόσμιο Οργανισμό Υγείας, η κακοποίηση ή κακομεταχείριση των παιδιών περιλαμβάνει όλες τις μορφές σωματικής ή συναισθηματικής κακής μεταχείρισης, σεξουαλικής παραβίασης, παραμέλησης ή παραμελημένης φροντίδας ή εκμετάλλευσης για εμπορικούς ή άλλους σκοπούς, η οποία καταλήγει σε συγκεκριμένη ή εν δυνάμει βλάβη που αφορά τη ζωή, την ανάπτυξη και την αξιοπρέπεια του παιδιού, στο πλαίσιο μιας σχέσης ευθύνης, εμπιστοσύνης και δύναμης.
Παραμέληση θεωρείται κάθε περίπτωση όπου ο υπεύθυνος για τη φροντίδα ενός παιδιού συνεχώς εκθέτει το παιδί σε κίνδυνο ή συνεχώς αποτυγχάνει να ικανοποιήσει τις βασικές ανάγκες του παιδιού με συνέπεια εμφάνισης προβλημάτων υγείας ή αναπτυξιακών προβλημάτων.
Εντοπίζεται σε πολλαπλές μορφές, όπως περιστάσεις όπου η διατροφή, η ιατρική φροντίδα, η ένδυση, η στέγαση, η σχολική φοίτηση ή η παρακολούθηση που παρέχεται στο παιδί είναι έντονα ανεπαρκής ή ακατάλληλη σε βαθμό που να παραβλέπεται ή να τίθεται σε σοβαρό κίνδυνο η υγεία και η ανάπτυξη του.

Το φάσμα της παραμέλησης
• Γονεϊκή (α) καταλληλότητα
• Παραμέληση εκπαιδευτικών αναγκών
• Ανεπαρκής κάλυψη ιατρικών αναγκών
• Εγκατάλειψη

Σωματικές Ενδείξεις
• Συνεχής αναφερόμενη ή παρατηρούμενη κούραση
• Συνεχής νύστα
• Κακή υγιεινή ( δυσοσμία)
• Κακή υγιεινή δοντιών
• Αφρόντιστα τραύματα ή και ασθένειες

Συναισθηματικά
• Έλλειψη ενέργειας και ζωτικότητας
• Μειωμένες δεξιότητες στο παιχνίδι
• Έλλειψη αίσθησης ενθουσιασμού
• Υπερβολική αναζήτηση της αποδοχής των ενηλίκων
• Κατάθλιψη
• Άγχος
• Χαμηλή αυτοπεποίθηση- αίσθημα κατωτερότητας
Γνωστικό επίπεδο
• Καθυστερημένη ανάπτυξη στη γλώσσα και την ομιλία
• Μειωμένες βασικές δεξιότητες επίλυσης προβλημάτων
• Ελλειμματική συγκέντρωση
• Φτωχές κινητικές δεξιότητες
• Φτωχές δεξιότητες συντονισμού
• Μαθησιακές δυσκολίες
• Στασιμότητα στο σχολείο
Ενδείξεις στη συμπεριφορά
• Αναφορικά σε απουσία φροντίδας από το ίδιο το παιδί
• Συχνές απουσίες ή διαταραγμένο πρόγραμμα
• Συνεχής πείνα, κλοπή φαγητού από συμμαθητές/-τριες
• Ριψοκίνδυνες συμπεριφορές , χρήση ουσιών
• Επιρρεπείς στα ατυχήματα
• Πλημμελής φροντίδα εαυτού
• Παιδί στη θέση γονέα με το ρόλο γονέα που φροντίζει τα μικρότερα αδέρφια
• Χαμηλή αυτοεκτίμηση
• Παραβατική συμπεριφορά

Γενική εικόνα
• Πλημμελής υγιεινή σώματος
• Ακατάλληλη για την ηλικία / εποχή/ εμφάνιση- ντύσιμο/στιλ
• Κακή διατροφή/ συνεχής πείνα
• Συνεχείς μολύνσεις
• Καθυστερημένη ανάπτυξη
• Ανικανοποίητες βασικές ανάγκες
• Συχνές ασθένειες
• Πλημμελής ιατρική φροντίδα
• Αφρόντιστα τραύματα ή και ασθένειες
• Ανεπαρκής ιατροφαρμακευτική περίθαλψη
Πότε θα πρέπει να κάνετε αναφορά για ένα περιστατικό ;
Σε κάθε περίπτωση που έχετε έστω ΕΝΑΝ λόγο να πιστεύετε ότι η φυσική, νοητική ή ψυχολογική υγεία και ασφάλεια ενός παιδιού είναι ή ήταν σε κίνδυνο ως αποτέλεσμα κακοποίησης ή παραμέλησης

Πού να αναφέρετε την κακοποίηση;

Οργανισμός Στοιχεία επικοινωνίας
Εισαγγελία ανηλίκων Διαφορετικό τηλέφωνο επικοινωνίας
Ελληνική Αστυνομία 100
Εθνικό Κέντρο Κοινωνικής Αλληλεγγύης 1107- Εθνική Γραμμή Παιδικής Προστασίας ( δωρεάν, 24ωρη βάση/ 7 ημέρες την εβδομάδα)
Το Χαμόγελο του Παιδιού 1056- Εθνική Τηλεφωνική Γραμμή για τα παιδιά SOS (δωρεάν, 24ωρη βάση/ 7 ημέρες την εβδομάδα)
Συνήγορος του Παιδιού 800.11.32000- Γραμμή για τα παιδιά
Κοινωνική Υπηρεσία του δήμου Συνίσταται η δια ζώσης ενημέρωση του

Πού αλλού μπορείτε να απευθυνθείτε;

Οργανισμός Στοιχεία επικοινωνίας
Ινστιτούτο Υγείας του Παιδιού , Δ/νση Ψυχικής Υγείας & Κοινωνικής Πρόνοιας Τηλ.210-7715791
210-7793648
Πανελλαδική Τηλεφωνική Γραμμή « Μαζί για το παιδί» 11525( χρέωση μια αστική μονάδα για αστικές και υπεραστικές κλήσεις, 9.00-21.00, Δευτέρα – Παρασκευή)
Ευρωπαϊκή Τηλ.Γραμμή Στήριξης Παιδιών & Εφήβων
Εταιρεία ψυχοκοινωνικής Υγείας Παιδιού & Εφήβου
ΕΨΥΠΕ 116111(δωρεάν,14.00-20.30/ Δευτέρα – Παρασκευή)

Η συγκεκριμένη αναφορά προκύπτει από σχετική δημοσίευση του Ινστιτούτου Υγείας Παιδιού και Εφήβου

Ελένη Ραματιά, Κοινωνική Λειτουργός
Τμήμα Κοινωνικής Πολιτικής
Δήμος Φαρσάλων

Σύνδρομο Couvade ή αρρενολοχεία
Όταν ο σύντροφος της εγκύου διαμαρτύρεται για λιγούρες, ναυτίες και κράμπες ... Προσπάθεια αποπροσανατολισμού της εγκύου από τα δυσάρεστα συμπτώματα; Αδιαφορία και έμμεσος εμπαιγμός ή μήπως συμπτώματα εγκυμοσύνης στο μέλλων πατέρα, επιστημονικά αποδεδειγμένα και ορισμένα ως σύνδρομο couvade ή αρρενολοχεία;
Έχει παρατηρηθεί ότι όσο η μετάβαση στην πατρότητα παραμελείται, δηλαδή όσο ο μέλλων πατέρας δε συμμετέχει στις διαδικασίες και προετοιμασίες για τον ερχομό του νέου μέλους της οικογένειας, τόσο περισσότερο, ο νέος πατέρας υποφέρει από «συμπτώματα συμπάθειας».
Συγκεκριμένα, υπάρχει ένα ποσοστό αντρών που βιώνουν και οι ίδιοι συμπτώματα εγκυμοσύνης όταν η σύντροφός τους μένει έγκυος. Οι επιστήμονες ονομάζουν το εντυπωσιακό αυτό φαινόμενο «σύνδρομο Couvade». Το couvade syndrome (από τη γαλλική λέξη couver που σημαίνει επωάζω) ή αλλιώς αρρενολοχεία, όπως ονομάζουν το παράδοξο αυτό φαινόμενο οι επιστήμονες, είναι μια κατάσταση που εκδηλώνουν αρκετοί άντρες που περιμένουν να έρθει στον κόσμο το παιδί τους για πρώτη φορά.
Δεν αναγνωρίζεται επίσημα ως διαταραχή ή ασθένεια, είναι όμως αρκετά σύνηθες ένας άντρας του οποίου η σύντροφος είναι έγκυος να εκδηλώνει και ο ίδιος συμπτώματα εγκυμοσύνης!
- Σωματικά συμπτώματα: ναυτία, καούρες, πόνος στην περιοχή της κοιλιάς, φούσκωμα, αλλαγές στην όρεξη, αναπνευστικά προβλήματα, πονόδοντος, κράμπες στα πόδια, πόνος στη μέση, ερεθισμός στην περιοχή των γεννητικών οργάνων αφορούν στα σωματικά συμπτώματα που μπορούν να εκδηλωθούν.
- Ψυχολογικά συμπτώματα: Επίσης, αλλαγές στις συνήθειες του ύπνου, άγχος, συμπτώματα κατάθλιψης, μειωμένη ερωτική διάθεση, νευρικότητα είναι πιθανά ψυχολογικά συμπτώματα που μπορούν να εκδηλωθούν.
Αναλυτική περιγραφή του θέματος:
Ορμονικές αλλαγές
Σε μελέτες που πραγματοποιήθηκαν στο Πανεπιστήμιο Μεμόριαλ στο Νιουφάουντλαντ του Καναδά, φάνηκε πως οι άντρες που πρόκειται να γίνουν πατέρες παρουσιάζουν σημαντικά αυξημένα επίπεδα προλακτίνης στο αίμα τους. Η προλακτίνη είναι η ορμόνη που καθορίζει την παραγωγή γάλακτος στις νέες μητέρες και, μολονότι υπάρχει και στους άντρες, φυσιολογικά είναι πολύ χαμηλή. Όπως έγραψαν οι επιστήμονες στην επιθεώρηση Evolution & Human Behavior, και τα επίπεδα της τεστοστερόνης, παρουσιάζουν μείωση έως 33%. Μετά μάλιστα τη γέννηση των μωρών φαίνεται πως η τεστοστερόνη παρουσιάζει μείωση στο άκουσμα του κλάματος του νεογνού.
Δεν είναι, όμως, μόνο τα επίπεδα προλακτίνης και τεστοστερόνης που αλλάζουν. Μελέτη που δημοσιεύτηκε στην επιθεώρηση Mayo Clinic Proceedings έδειξε πως στο νέο πατέρα είναι αυξημένα και τα επίπεδα των οιστρογόνων, της χαλαρωτικής ορμόνης του γυναικείου φύλου, που κυκλοφορεί και στο αντρικό αίμα. Τα ορμονικά αυτά «σκαμπανεβάσματα», απ' ότι φαίνεται τους προετοιμάζουν για την απαιτητική αυτή φάση της ζωής τους.
Νευρολογικές αλλαγές
Σε νευρολογικό επίπεδο και εστιάζοντας τη μελέτη στην αμυγδαλή, το κομμάτι του εγκεφάλου που επεξεργάζεται τα συναισθήματα, η αμυγδαλή διαπιστώνεται πως προκαλεί στον πατέρα αισθήματα παρόμοια με αυτά που νιώθει η μητέρα. Αυτό ανακάλυψαν οι ερευνητές του Πανεπιστημίου του Ισραήλ, δείχνοντας πως υπάρχουν νευροφυσιολογικές ανακατατάξεις που ορίζουν και εσωτερικά την αλλαγή στη ζωή ενός ανθρώπου όταν γίνεται γονέας, είτε είναι άντρας, είτε γυναίκα. Το συγκεκριμένο συμπέρασμα βγήκε από τη μελέτη εγκεφαλογραφημάτων ανδρών πριν γίνουν μπαμπάδες και αφού κράτησαν το παιδί τους στην αγκαλιά τους. Οι αλλαγές που λαμβάνουν χώρα, δίνουν στον άντρα τη δυνατότητα να βιώνει πιο έντονα συναισθήματα και να έχει πιο ισχυρό το αίσθημα της ασφάλειας, κάτι που τον κάνει πιο καλό γονέα. Οι επιστήμονες διαπίστωσαν για ακόμη μια φορά πως υπάρχει νευρωνικό δίκτυο που υπόκειται συγκεκριμένες αλλαγές όταν εμπλέκεται η ανατροφή των παιδιών στη ζωή ενός άνδρα, αποδεικνύοντας το μεγαλείο της φύσης.
Πρόληψη της αρρενολοχείας
Συμμετοχή στις προετοιμασίες και τις διαδικασίες
Πέρα από συναισθηματικό μοίρασμα και δέσιμο που νιώθει το ζευγάρι συμμετέχοντας από κοινού στις προετοιμασίες και τις διαδικασίες για τον ερχομό του μωρού, η ενεργή συμμετοχή του μέλλοντος πατέρα στις όποιες προετοιμασίες είναι ιδιαίτερης σημασίας και για τον ίδιο. Η μέλλουσα μητέρα προετοιμάζεται για αυτό το μεταβατικό επίπεδο και τη νέα πραγματικότητα που θα κληθεί να διαχειριστεί πέραν των διαδικαστικών λειτουργιών και μέσω της σταδιακής σωματικής της αλλαγής και φυσικά μέσω της σωματικής αλληλεπίδρασης με το έμβρυο. Το γεγονός αυτό την καθιστά σταδιακά ολοένα και πιο συνειδητοποιημένη με το μεταβατικό στάδιο. Ο μέλλων πατέρας αν παραμείνει παθητικός παρατηρητής σε αυτό το στάδιο, ενδεχομένως να δυσκολευτεί να το διαχειριστεί αφού δε θα έχει επεξεργαστεί σταδιακά τις σκέψεις και τα συναισθήματά του και δε θα προετοιμαστεί αναλόγως αντίστοιχα.
Από κοινού επισκέψεις στο γυναικολόγο
Δεν είναι τυχαίο που οι περισσότεροι γιατροί συνιστούν να πηγαίνει μαζί το ζευγάρι στα προγραμματισμένα ραντεβού. Όσο πιο πολλά γνωρίζει για την κύηση ο μπαμπάς, τόσο λιγότερες πιθανότητες έχει να πελαγώσει μέχρι τον τοκετό και να αρχίσει να εμφανίζει συμπτώματα συνδρόμου Couvade ως απόρροια του στρες. Η αξία της ενημέρωσης είναι σημαντική και για τα μαθήματα ανώδυνου τοκετού.
Μοίρασμα εμπειρικής πληροφόρησης και συναισθημάτων
Σημαντικό είναι ο μέλλων πατέρας να ζητήσει πληροφόρηση από το συγγενικό, φιλικό κύκλο και να μοιραστεί σκέψεις και συναισθήματα τόσο με άτομα που πέρασαν το ίδιο μεταβατικό στάδιο , όσο και με τη σύντροφο του η οποία ενδεχομένως να έχει τις ίδιες σκέψεις και ανησυχίες με τον ίδιο.
Η ιδέα της πατρότητας είναι για άλλους συναρπαστική και για άλλους εξαιρετικά αγχωτική. Σε κάθε περίπτωση, απαιτείται σωστή διαχείριση του στρες, ώστε ο ερχομός του μωρού να φέρει στο ζευγάρι μόνο χαρά και όχι περιττές ανησυχίες.

Βιβλιογραφία:
– Changes in sexuality in women and men during pregnancy, LY Bogren – Archives of Sexual Behavior, 1991 – Springer
– The couvade syndrome, WH TRETHOWAN, MF Conlon – The British Journal of Psychiatry, 1965 – RCP
Ειρήνη Παναγοπούλου, Κλινική Ψυχολόγος, Ειδικός Σεξουαλικής Υγείας

Τηλεοπτικά προγράμματα και γλωσσική ανάπτυξη σε παιδιά προσχολικής ηλικίας.

«Βρε, πόσα ξέρει; Με τόσα που βλέπουν κι ακούν στην τηλεόραση τα παιδιά πλέον, είναι πολύ πιο έξυπνα από εμάς.» Μύθος ή πραγματικότητα ;

Γεμάτη χρώματα , γρήγορη και ζωντανή εικόνα , ήχους, μουσική και σύγχρονα εφέ η τηλεόραση αποτελεί έναν από τους πλέον θελκτικούς τρόπους ψυχαγωγίας και γρήγορης πληροφόρησης. Επίσης, αξιοπρόσεκτη είναι η πληθώρα παιδικών εκπαιδευτικών προγραμμάτων, αρκετά εκ των οποίων έχουν ως ομάδα στόχο παιδιά προσχολικής ηλικίας.

Το ερώτημα που εγείρεται λοιπόν, σε αυτό το σημείο είναι το κατά πόσο παιδιά μικρότερα της ηλικίας των 5 ετών , επωφελούνται σε αναπτυξιακό επίπεδο από τη χρήση τηλεοπτικών προγραμμάτων.

Πρώιμη παιδική ηλικία και γλωσσικά ερεθίσματα.

Η κρίσιμη παιδική ηλικία για την ανάπτυξη της ομιλίας των παιδιών είναι από 1,5 ετών. Σε αυτό το διάστημα τα παιδιά πρέπει να δέχονται πληθώρα γλωσσικών ερεθισμάτων. Από την πρώτη στιγμή που γεννιέται ένα παιδί ο γονιός είναι απαραίτητο να του μιλάει έτσι ώστε να δημιουργηθεί στο παιδί ο γονιός είναι απαραίτητο να του μιλάει , έτσι ώστε να δημιουργηθεί στο παιδί το κίνητρο να μιμηθεί γλωσσικά τους γονείς του.

Ερχόμενη να δώσει σαφή απάντηση πως η τηλεόραση σίγουρα μειώνει την ικανότητα λόγου στα μικρά παιδιά και αυτό αποτελεί εν δυνάμει απειλή για την εγκεφαλική ανάπτυξή τους είναι η έρευνα που διεξήχθη υπό τον καθηγητή παιδιατρικής του πανεπιστημίου της Ουάσιγκτον κο. Δημήτρη Χρηστάκη και η οποία, δημοσιεύτηκε στο ιατρικό περιοδικό "Archives of Pediatrics an Adolescent Medicine", όπως μετέδωσε το Γαλλικό Πρακτορείο.

Ερευνητική μελέτη για τη σύνδεση της συχνής χρήσης τηλεοπτικών προγραμμάτων από παιδιά έως 5 ετών με τη γλωσσική έκπτωση.

Η μελέτη , που αφορούσε παιδιά δύο μηνών έως τεσσάρων ετών, χαρακτηριστικά υπέδειξε ότι για κάθε ώρα που η τηλεόραση μένει ανοικτή, με ανοικτό τον ήχο της,
σ' ένα σπίτι με μικρά παιδιά, αυτά ακούνε 500 έως 1.000 λέξεις λιγότερες από τους ενήλικες (γονείς κ.α.). "Οι ενήλικες χρησιμοποιούν 941 λέξεις την ώρα κατά μέσο όρο. Διαπιστώθηκε ότι οι λέξεις των ενηλίκων σχεδόν εξαφανίζονται πλήρως, όταν το παιδί ακούει την τηλεόραση, πράγμα που πιθανώς εξηγεί την καθυστερημένη ανάπτυξη της γλώσσας στα παιδιά", δήλωσε ο κος. Χρηστάκης.

Επεσήμανε επίσης, ότι η συνεχής έκθεση στην τηλεόραση μπορεί να εξηγήσει τις καθυστερήσεις των παιδιών και σε άλλους τομείς, όπως η προσοχή και οι γνωσιακές ικανότητες, με δεδομένο ότι η ανάπτυξη της γλώσσας αποτελεί το "κλειδί" για την γενικότερη ανάπτυξη του εγκεφάλου στην πρώιμη παιδική ηλικία.

« Έχοντας αναμμένη τηλεόραση για παρέα... ».

Να τονίσουμε πως η «παρέα» που μας κρατά η αναμμένη τηλεόραση, αδιαμφισβήτητα αποτελεί «κακή παρέα» για παιδιά σε πρώιμη ηλικία, καθώς σαφής είναι η ερευνητική διαπίστωση ότι υπάρχει σοβαρή έκπτωση στο λεξιλόγιο των παιδιών ακόμη και στην περίπτωση που η τηλεόραση είναι απλώς αναμμένη και παίζει στο υπόβαθρο και τα παιδιά δεν την παρακολουθούν αλλά κάθονται κοντά της.

Αναλυτικά η σχετική έρευνα και η θέση της Αμερικανικής Παιδιατρικής Ακαδημίας

Σύμφωνα με έρευνα που διεξήχθη με επικεφαλή τον επιστήμονα κο. Δημήτρη Χρηστάκη, και διήρκησε 2 χρόνια , η πολύωρη έκθεση στην τηλεόραση έχει ως αποτέλεσμα την καθυστέρηση της ομιλίας, αλλά και την διάσπαση προσοχής.

Για την υλοποίηση της παραπάνω έρευνας, οι επιστήμονες εξέτασαν 329 παιδιά, ηλικίας από 2 ετών έως 4 χρονών. Τα παιδιά που συμμετείχαν στην έρευνα συνδέονταν κάποιες μέρες τον μήνα με ψηφιακές συσκευές. Οι ειδικά διαμορφωμένες ψηφιακές αυτές συσκευές, κατέγραφαν συνεχώς όλη τη μέρα κάθε τι που έλεγαν και άκουγαν τα παιδιά επί 12 - 16 ώρες. Οι αναλύσεις των ψηφιακών καταγραφών, στη συνέχεια, έδειξαν ότι κάθε ώρα πρόσθετης τηλεόρασης συνδεόταν με μείωση 770 λέξεων που άκουγε το παιδί από τους ενήλικους. Μειωμένες ήταν επίσης οι λέξεις που έλεγε το παιδί, καθώς και αυτές που αντάλλασσε σε συνομιλίες με τους γύρω του.

Επιπροσθέτως, αξίζει να επισημανθεί πως η Αμερικανική Ακαδημία Παιδιατρικής επισήμως, αποθαρρύνει την παρακολούθηση τηλεόρασης για τα παιδιά κάτω των δύο ετών, με δεδομένο ότι ο εγκέφαλος του παιδιού τριπλασιάζεται σε μέγεθος κατά τα πρώτα δύο χρόνια της ζωής του. Για το λόγο αυτό τα παιδιά προσχολικής ηλικίας πρέπει να έρχονται καθημερινά με όσα περισσότερα ερεθίσματα δύναται και φυσικά με το ζωντανό λόγο, καθώς μέσω της ομιλίας αναπτύσσεται η σκέψη.

Πηγές:
http://www.helium.com
http://www.naeyc.org
"Archives of Pediatrics an Adolescent Medicine"

Ελένη Ραματιά
Κοινωνική Λειτουργός, Τμήμα Κοινωνικής Πολιτικής
Δήμος Φαρσάλων

ΜΙΛΩΝΤΑΣ ΣΤΑ ΠΑΙΔΙΑ ΓΙΑ ΤΗΝ ΑΝΑΠΗΡΙΑ
Η αναπηρία ως μια μορφή διαφορετικότητας.
Όταν έρχεται η στιγμή να μιλήσουμε στα παιδιά μας για καταστάσεις διαφορετικές της
καθημερινότητας μας, τότε έρχεται εκείνη η αμήχανη και για αρκετούς δύσκολη στιγμή να μιλήσουμε για την ύπαρξη του διαφορετικού γύρω μας.
Το περίεργο είναι πως όλη η ζωή μας, όλη η καθημερινότητα μας χαρακτηρίζεται από τη διαφορετικότητα. Διαφορετικά εξωτερικά χαρακτηριστικά, διαφορετικοί τρόποι ζωής, διαφορετικές συνήθειες, διαφορετικές επιθυμίες και προτιμήσεις, διαφορετικές απόψεις και κουλτούρες, διαφορετικοί άνθρωποι ο καθένας μας από την ώρα της γέννησης μας, με ίδιες πάντα βασικές ανάγκες.
Η αναπηρία είναι μια εικόνα διαφορετική για ένα μικρό παιδί που ανακαλύπτει τον κόσμο. Μια εικόνα που ενδεχομένως να προκαλέσει περιέργεια, φόβο, γέλιο σε ένα παιδί προσχολικής ηλικίας.
Η αναπηρία όμως δεν είναι μια εικόνα, αλλά μια κατάσταση και μάλιστα σε αρκετές
περιπτώσεις, καθημερινή ενός ανθρώπου που έχουμε απέναντι μας και καλούμαστε να δώσουμε σχετικές απαντήσεις στα ματάκια που μας κοιτούν όλο αγωνία για το διαφορετικό που βλέπουν.
Βασική λοιπόν προϋπόθεση είναι το να καλλιεργήσουμε στα παιδιά μας την έννοια της διαφορετικότητας σε καθημερινό επίπεδο και με κάθε αφορμή. Εγώ λατρεύω το παγωτό με γεύση φράουλα, ο γιος μου με γεύση σοκολάτα. Μιλάμε στα παιδιά για τη
διαφορετικότητα με απλά παραδείγματα. Ζωάκια διαφορετικά στη φύση, διαφορετικά αγαπημένα παιχνίδια...Καλλιεργούμε την έννοια της αποδοχής και του σεβασμού, το δικαίωμα στη διαφορετικότητα.
Όταν ένα παιδί προσχολικής ηλικίας αντικρίζει ένα άτομο με αναπηρία και το παρατηρεί, μπορούμε να ξεκινήσουμε μια συζήτηση λέγοντας: « βλέπω ότι παρατηρείς ένα άτομο που είναι διαφορετικό από τους άλλους. Ακριβώς όπως όλοι έχουμε διαφορετικό χρώμα μαλλιών και ματιών, όπως όλοι έχουμε διαφορετικό σώμα, διαφορετική φωνή και
περπάτημα, έτσι και κάποιοι άνθρωποι είναι διαφορετικοί με άλλο τρόπο.»
Στη συνέχεια μπορούμε να αναφέρουμε πολύ σύντομα κάποιες πληροφορίες που γνωρίζουμε σχετικά. Κάποιες καθημερινές δυσκολίες που αντιμετωπίζει το άτομο και με ποιο τρόπο μπορεί να ξεπερνά αυτό τη δυσκολία. Για παράδειγμα μπορεί να έχει ένα σκύλο να τον βοηθάει ενώ το ίδιο το άτομο δε βλέπει ή να χρησιμοποιεί τα χέρια και νοήματα για να επικοινωνήσει. Επίσης, τα ειδικά αμαξίδια για άτομα με δυσκολίες στην κίνηση.
Έχουμε πάντα στο νου μας πως δίνουμε ιδιαίτερη προσοχή στον τρόπο που αναφερόμαστε στα άτομα με αναπηρίες. Αποφεύγουμε χαρακτηρισμούς όπως «καθυστερημένος» και ανάπηρος. Επίσης, αποφεύγουμε να αναφερόμαστε στα υγιή άτομα ως φυσιολογικά, δεδομένου ότι αυτό συνεπάγεται ελάττωμα στα μη υγιή.
Επίσης, όταν συναντήσουμε ένα άτομο με αναπηρία δεν υπάρχει λόγος να πούμε στο παιδί
« Μην κοιτάς» ή να καταβάλλουμε προσπάθεια ώστε να αποφύγει το παιδί την παρατήρηση του ατόμου με αναπηρία. Αν η στάση μας δηλώσει προσπάθεια αποφυγής με το άτομο, πιθανώς να το στιγματίσουμε καθώς τα άτομα με αναπηρία βιώνουν το ίδιο αρνητικά στην προσπάθεια μας να τα αποφύγουμε. Ακόμη, το ίδιο το παιδί ενδεχομένως να

κλειδώσει και να μην προβεί σε ερωτήσεις που πιθανώς να του έχει εγείρει η διαφορετικότητα αυτή και θα είχε την ανάγκη να επικοινωνήσει μαζί μας.
Ένα ερώτημα επίσης, το οποίο πρέπει να χειριστούμε χωρίς αμηχανία, είναι το αν θα μπορούσε να συμβεί κάτι τέτοιο στο ίδιο το παιδί. Απαντάμε στο παιδί με ειλικρίνεια και με σύντομες και λιτές απαντήσεις. Ενημερώνουμε το παιδί πώς οι περισσότεροι άνθρωποι με αναπηρία γεννιούνται με αυτή τη διαφορετικότητα. Ωστόσο πως κάποια αναπηρία μπορεί να προκληθεί από κάποιο ατύχημα, τονίζοντας πως είναι σημαντικό να τηρούμε κανόνες
και μέτρα για την ασφάλεια μας και δυναμώνοντας την αίσθηση ασφάλειας στο ίδιο το παιδί λέγοντας του πως κάνουμε το καλύτερο για να είναι ασφαλές και να αποφεύγονται ατυχήματα στο ίδιο και εμάς.
Σε ερωτήσεις που δε γνωρίζουμε ή δεν είμαστε σίγουροι για την απάντηση, απαντάμε με ειλικρίνεια πως δε γνωρίζουμε.
Ερωτήσεις που ενδεχομένως να μας θέσουν τα παιδιά και απαντήσεις που μπορούν να δοθούν
Γιατί δεν κουνάει τα πόδια του;
«Πιθανώς, να είχε κάποιο ατύχημα και να δυσκολεύεται. Για το λόγο αυτό μπορεί να χρησιμοποιεί υποστηρικτικά μέσα, όπως κάποιο αμαξίδιο».
Γιατί δε μιλάει;
Μπορεί να έχει κάποια δυσκολία με τους μυς που μας βοηθούν να μιλήσουμε. Για το λόγο αυτό δεν μπορεί ή δυσκολεύεται να μιλήσει, αλλά μπορεί να επικοινωνεί με άλλους τρόπους.
Γιατί δε με καταλαβαίνει;
Μπορούμε να απαντήσουμε πως όπως ο κάθε άνθρωπος έχει τους δικούς του ρυθμούς και πως, όπως το ίδιο το παιδί δυσκολεύεται να κάνει κάτι συγκεκριμένο, με τον ίδιο τρόπο το άτομο με αναπηρία έχει τη δική του δυσκολία σε κάτι διαφορετικό.
Σημαντικό είναι να τονίζουμε πως
τα άτομα με αναπηρίες παρά τις δυσκολίες που μπορεί να αντιμετωπίζουν στην
καθημερινότητα τους, προσπαθούν να ανταπεξέλθουν σε αυτές και να επισημαίνουμε τις επίκτητες δεξιότητες που έχουν αποκτήσει. Με αυτό τον τρόπο διδάσκουμε τον αέναη προσπάθεια και αγώνα που ο κάθε άνθρωπος οφείλει να κάνει για να κάνει καλύτερη τη ζωή του, την αισιόδοξη οπτική με την οποία πρέπει να αντιμετωπίζουμε τις δυσκολίες και φυσικά το σεβασμό που οφείλουμε να δείχνουμε τόσο σε κάθε άνθρωπο χωριστά, όσο και στην όποια μορφή διαφορετικότητας.
Τα παιδιά μαθαίνουν τον κόσμο μέσα από τα μάτια μας, αλλά κι εμείς τον ξανακοιτάμε μέσα από τα δικά τους μάτια. Ας είναι αυτό το νέο κοίταγμα η απαρχή ενός κόσμου χωρίς αποκλεισμούς και περιθωριοποιήσεις κι ας προσφέρουμε στα παιδιά μας έναν κόσμο
σεβασμού κι αποδοχής.